Επιστολή του αιρετού με την ΕΝΟΤΗΤΑ (Π.Α.ΜΕ), Μάρκου Σκούφαλου, για τις εξελίξεις συγκρότησης του νέου ΔΣ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Σας ενημερώνουμε για την επιστολή του αιρετού του ΠΥΣΠΕ με την ΕΝΟΤΗΤΑ, Μάρκου Σκούφαλου, όπως μας στάλθηκε: 

ΚΑΘΑΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ

Ξεσάλωσαν οι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί» και η «Συσπείρωση»  σε ειρωνεία και ψεύδη με αφορμή τη συγκρότηση του προεδρείου του συλλόγου μας σε σώμα.

Τις δικές τους δολοπλοκίες , στρεψοδικίες και γονυκλισίες στο σύστημα και στις κυβερνήσεις τους διαχρονικά, προσπαθούν να τις μεταφέρουν στην «Ενότητα» και στο ΠΑΜΕ!

Προτιμούσαν ένα ΔΣ έρμαιο των εξελίξεων, χωρίς καμιά δυνατότητα να αποφασίζει, με έναν πρόεδρο που το μόνο που θα μπορούσε να κρατά θα ήταν το πρωτόκολλο ή ένα σώμα ανυπόληπτο με αντιπρόεδρο και γραμματέα απεργοσπάστες, που τη συμμετοχή τους στον οποιοδήποτε αγώνα θα την αποφάσιζαν οι ίδιοι  και όχι ό,τι «ψυχανεμίζεται» (έτσι ονόμασε ο κ. Δέδες τις αποφάσεις για απεργία) η ΔΟΕ ή η ΑΔΕΔΥ ή το ΔΣ, τα συλλογικά δηλαδή εκλεγμένα όργανα! Γιατί αυτό είναι το νέο!! Το ΕΓΩ. «Εγώ είμαι δάσκαλος, εσείς είστε κόμμα»!  «Εγώ σας αφιέρωσα 2 χρόνια από τη ζωή μου και δεν το αξίζετε!» έλεγε ο αιρετός τους. «Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα…» δηλαδή εμάς,τον τρώνε οι κότες», έγραψαν στην ανακοίνωσή τους. «Είστε δοσίλογοι» αναφέρουν μετερχόμενοι την αθλιότητα στο F/B της παράταξής τους, γιατί αποκαλύπτουμε τον ύπουλο ρόλο τους μέσα στο σύλλογο και την απεργοσπαστική τους τακτική, να μας φτύσουν οι συνάδελφοι παροτρύνει ο…κ. Σαραβάκος (Χαλατσογιάννης), για να εισπράξει τα Like,  από το «νέο αίμα» των μελών των «Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών» στο ΔΣ. Συγκολλητική ουσία αμφοτέρων των «Ανεξάρτητων» το μίσος και το αντι-ΠΑΜΕ μέτωπο. 

Πέρα από το απείρου κάλλους ήθος, αναγνωρίζουμε ότι πράγματι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για να περάσει η κατάπτυστη αξιολόγηση και τα portfolio μέσα στο σχολείο, για να εφαρμοστούν τα «νέα σχολεία» ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, είναι αυτοί που έλειπαν και  λείπουν από οποιαδήποτε κινητοποίηση αφορούσε το σταμάτημα όλων αυτών των αντιεκπαιδευτικών μέτρων και είναι αυτοί που με θράσος κουνούν αυτάρεσκα το δάκτυλο σε όλους όσους ήταν παρόντες στους αγώνες.

Με θράσος ειρωνεύονται τη λέξη αγώνας και προσπαθούν να αυτοσαρκαστούν ποιοι; Το «νέο αίμα» του πιο παλιού και επικίνδυνου φαινομένου που γεννά το φασισμό. «Έξω τα κόμματα», «Έξω η πολιτική», που καταλήγει  στο ζήτω το σύστημα, ζήτω το εγώ μου, Ζήτω το κίνημα αχταρμάς που παντού χωρά, παντού επιβιώνει!

Αποφεύγουν και θεωρούν  γελοίο ως επιχείρημα την επίκληση του  καταστατικού που θα αναφέρουμε ξανά «…διαφύλαξη και προαγωγή των εργασιακών, οικονομικών, ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των μελών με διεκδικήσεις, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, διαμαρτυρίες, καταγγελίες, ψηφίσματα, απεργίες, και μ’ όλα τα συνδικαλιστικά μέσα σε συνεννόηση και συνεργασία με τη ΔΟΕ και την ΑΔΕΔΥ».

Αξιόπιστο και καλό γι αυτούς θα ήταν το ΔΣ μόνο αν συμμετείχαν οι ίδιοι σε διακριτές θέσεις στο ΔΣ και αν καταπίναμε την απεργοσπασία τους την άλλη μέρα των εκλογών, αν κάναμε την πάπια που στις 24 Νοέμβρη ο αιρετός τους και τα δύο μέλη του ΔΣ ήταν απεργοσπάστες και το ίδιο και τα πρωτοπαλίκαρα της «Συσπείρωσης», που στο «επίσημο δημοσιογραφικό τους όργανο»-Chiospress- μας εμπαίζουν όλους, τολμώντας να μιλήσουν για αγώνες και διεκδίκηση.

Ήθελαν να επιλέξουν εκείνοι ποιο πρόεδρο θα προκρίνει η πρώτη σε δύναμη παράταξη και για τον εαυτό τους επέλεγαν τον Αντιπρόεδρο, γιατί η θέση του Γραμματέα εκτός από την ίση ευθύνη με τις υπόλοιπες θέσεις, έχει και «χαμαλίκι», που φαίνεται ότι τους πάει πολύ για να τρέξουν.

Σε τελική ανάλυση μαζί με τη ΔΗΣΥ είχαν την πλειοψηφία! Γιατί δεν ανέλαβαν την προεδρία, όταν εμείς τους προκαλέσαμε από την πρώτη προσπάθεια συγκρότησης σε σώμα του ΔΣ; Λόγω συνδικαλιστικής τιμιότητας ή γιατί ξέρουν ότι  είναι μόνο για «συνδικαλιστικό CLUBBING» και όχι για αγώνες, κόπο , μόχθο και θυσίες στο βωμό της συνδικαλιστικής συνέπειας και δράσης;

Πατάνε στην κρίση που έχει το συνδικαλιστικό κίνημα, στις χαμηλές προσδοκίες των συναδέλφων μας , στις ρημαγμένες τους ζωές για να τους έχουν άλλοθι για τη δική τους υποταγή, για να τους χρησιμοποιούν στη λογική, ότι αφού δεν απεργούν οι συνάδελφοι , γιατί να απεργήσουμε κι εμείς είτε –ευελιξία γαρ- όταν μας κατηγορείτε ως απεργοσπάστες, κατηγορείτε και την πλειοψηφία των συναδέλφων! Η κουτοπονηριά στο απόγειό της! Όργανο το μπουζούκι , όργανο και ο χωροφύλακας, άρα το μπουζούκι είναι χωροφύλακας!

Ακόμα και για το ταμείο όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν εγείρει ζητήματα ευτελή, υπονοούμενα σε ανακοινώσεις τους και όταν προτάθηκαν να το αναλάβουν έστριψαν διά του αρραβώνος επικαλούμενοι τον αποκλεισμό τους από τη θέση του αντιπροέδρου που ήθελαν.

Στις δύο πρώτες συνεδριάσεις του ΔΣ έχυσαν  ποτάμια δηλητήριο για το Γ. Αμπαζή, δεν αποδέχτηκαν να συζητήσουν καν την απεργοσπασία των μελών του ΔΣ και στην Τρίτη συνεδρίαση, «κάνουν πίσω» από τις θέσεις τους-δηλαδή να είναι απεργοσπάστες κατά το δοκούν- και δέχονται να αρχίσουν από δω και μπρος να απεργούν, αλλά όταν βλέπουν ότι η «ΕΝΟΤΗΤΑ»  δεν τσιμπά σε αγωνιστικές μεταλλάξεις της στιγμής, όταν βλέπουν ότι θα συγκροτηθεί σε σώμα το ΔΣ με ένα όχι προγραμματικό , αλλά λειτουργικό προεδρείο, τότε δείχνουν το ποιοι πραγματικά είναι!!! Θέτουν άμεσα θέμα αν μπορεί η αναπληρώτρια συνάδελφος του ΠΑΜΕ η Χρυσούλα  Τσαγγάρη να είναι γραμματέας του συλλόγου!!! Τόσο σεβασμός στο πιο αδικημένο κομμάτι του κλάδου από τους κήνσορες της συνδικαλιστικής μας ηθικής.

Η «ΕΝΟΤΗΤΑ», αφού τους αρέσουν οι παροιμίες, δηλώνει ότι «Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται». Μέσα στο ΔΣ και τις τρεις φορές είπαμε ότι στις διακριτές θέσεις του προεδρείου (Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, Γραμματέα) πρέπει να βρίσκονται μέλη του ΔΣ που έχουν σαφή δείγματα γραφής αγωνιστικότητας και όχι απεργοσπασίας. Γι αυτό και προτείναμε Πρόεδρο και Γραμματέα από την Ενότητα και Αντιπρόεδρο από τη ΔΗΣΥ, όχι γιατί έχουμε κανένα ιδεολογικό δεσμό – και στο παρελθόν έχουμε συγκρουστεί και τώρα συγκρουόμαστε και μέσα στη ΔΟΕ και μέσα στην ΑΔΕΔΥ και στη Γενική συνέλευση – αλλά γιατί ο συνάδελφος μέλος του ΔΣ της ΔΗΣΥ παρ’ όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές μας αντιθέσεις τυγχάνει επί συναπτά έτη απεργός.

 Ας φρόντιζαν να έχουν συνδικαλιστική τσίπα, ας φρόντιζαν να είναι ως μέλη του ΔΣ και αιρετοί, απεργοί , όπως δεκάδες συνάδελφοι που πέρασαν από αυτά τα όργανα, ας φρόντιζαν να κατανοήσουν ότι ως εκπρόσωποι συναδέλφων, εργαζόμενων, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να είναι απεργοσπάστες. Αν αυτό συνέβαινε, τότε ως «ΕΝΟΤΗΤΑ» δεν θα είχαμε πρόβλημα με τη συμμετοχή τους στο προεδρείο, όπως δεν είχαμε όλα αυτά τα χρόνια που είτε είμαστε πλειοψηφία είτε μειοψηφία ψηφίζαμε και ψηφίζουμε πανελλαδικά αντιπροσωπευτικά προεδρεία για να λειτουργούν τα ΔΣ και όχι για να είναι υπέρ ή κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όπως προβάλλουν με πλήρη συνδικαλιστική άγνοια. Μακάρι να συνέβαινε αυτό, συνέβη στην προηγούμενη περίοδο στο σύλλογό μας, ήταν θέμα συσχετισμών και έγινε. Μόλις χάθηκε η πλειοψηφία φρόντισαν αυτοί με τους νέους τους συμμάχους –τους δύο πρώην- να μη βγει ανακοίνωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου, επειδή έλεγε για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, να κουτσουρέψουν την ανακοίνωση για το χτύπημα της συναδέλφου από τους φασίστες!!!

Ξεκαθαρίζουμε και προς τους δύο «Ανεξάρτητους»-εξαρτημένους στο σύστημα! Το μήνυμα ενός ΔΣ σκυμμένου μέχρι τις φτέρνες του, η Ενότητα δεν πρόκειται να το δώσει ΠΟΤΕ. Το οφείλουμε και σε αυτούς που μας ψήφισαν, παίρνοντας σχεδόν όσους ψήφους πήραν οι άλλες τρεις παρατάξεις και σε αυτούς που δεν μας ψήφισαν.  Γι αυτό πήγαμε σε ένα λειτουργικό προεδρείο, γι αυτό αποδείξαμε ότι οι αρχές μας είναι πάνω από τα πρόσωπα, αποσύροντας ένα καταξιωμένο στέλεχος της παράταξής μας προκειμένου το ΔΣ  να διατηρήσει το στοιχειώδες και να μην είναι συνδικαλιστικός περίγελος στο πανελλήνιο.  

Τέλος, ας αφήσουν τα παπατζιλίκια και ας ασχοληθούν αν μπορούν, με τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου. Προχωρά το κουτσούρεμα των μισθών μας , η φοροαφαίμαξη, ο αντιασφαλιστικός νόμος λαιμητόμος, που μας οδηγεί σε δουλειά μέχρι το θάνατο. Έρχεται η «αριστερή» αξιολόγηση, η παιδαγωγική επάρκεια, από τους ανεπαρκείς ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ , τα νέα συμφωνημένα μέτρα της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ. Από την άλλη ετοιμάζεται η εναλλακτική της Μητσοτάκειας συνταγής, με νέα δεινά που θα προστεθούν στα τωρινά.

 Οι συνάδελφοι και το συνδικαλιστικό μας κίνημα οφείλει να σηκωθεί, να ανασυντάξει τις δυνάμεις του , να βρει το κουράγιο να αντεπιτεθεί. Διαφορετικά η μοίρα μας θα είναι αυτή των Μοιραίων του Βάρναλη, που θα περιμένουν κάποιο θάμα! (μπορεί και like ή tweet)

ΜΑΡΚΟΣ ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ

ΑΙΡΕΤΟΣ ΣΤΟ ΠΥΣΠΕ ΧΙΟΥ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ «ΕΝΟΤΗΤΑ» (ΠΑΜΕ)

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ

Ο Πρόεδρος                                       Η γραμματέας

Τσίγκος Στέφανος                               Τσαγγάρη Χρυσούλα

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ 422: ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ – ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ, ΜΕ ΤΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ 417 ΚΑΙ 418.

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Ύστερα από την αρνητική τοποθέτηση των «Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών» στα Ενημερωτικά 417 και 418 σχετικά με τον ψευτοδιάλογο της κυβέρνησης και το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο, καθώς και την αντίστοιχη ενημέρωση των «Ανεξάρτητων Εκπαιδευτικών», λάβαμε την παρακάτω ανακοίνωση από την ΕΝΟΤΗTΑ, που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, η οποία υπενθυμίζουμε, εκφράζεται μέσα στο ΔΣ του συλλόγου με 5 από τις 7 έδρες, ύστερα και από τις τελευταίες αρχαιρεσίες:

«Ο κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός στο Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών δεν μπορεί να κρυφτεί όσο κι αν προσπαθεί. Ο κόσμος το’ χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι…!

Οι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί» από γεννησιμιού τους στο Σωματείο, έκρυψαν την  πολιτική ταυτότητά τους από τους συναδέλφους, πίσω από τη θολή ετικέτα του «Ανεξάρτητου». Από την πρώτη τους κιόλας ανακοίνωση, εκφράστηκαν ως γραφείο τύπου του τότε αναπληρωτή υπουργού κ. Κουράκη. Δεν μάσησαν ποτέ τα λόγια τους όσον αφορά τις ρηχές συκοφαντικές επιθέσεις στο ΠΑΜΕ και την ΕΝΟΤΗΤΑ. Φαίνεται τώρα να παρεξηγήθηκαν που οι συνάδελφοι ενημερώθηκαν, όπως έπρεπε, για την αρνητική ψήφο τους σε 2 από τα τελευταία Ενημερωτικά (417, 418), επειδή είναι προτάσεις του ΠΑΜΕ!!! («Νέο μισθολόγιο – φτωχολόγιο» και «Εθνικό Κοινωνικό διάλογο για την Παιδεία» αντίστοιχα).

Και πώς να μην παρεξηγηθούν, αφού αποκαλύπτονται και πάλι; Με αυτή τη θέση και στάση τους, δικαιώνουν πολύ γρήγορα την έγκαιρη κριτική της ΕΝΟΤΗΤΑΣ (ΠΑΜΕ) ότι πρόκειται για κυβερνητικούς συνδικαλιστές που άμεσα ή έμμεσα, φανερά ή κρυφά στηρίζουν τις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αυτή τη φορά, αφιέρωσαν ολόκληρη ανακοίνωση να λοιδορούν την ΕΝΟΤΗΤΑ (ΠΑΜΕ) και όσους συνάδελφους τη στηρίζουν, χωρίς επί της ουσίας να κάνουν καμία συγκεκριμένη πολιτική κριτική στις προτάσεις της ή στα επερχόμενα αντιλαϊκά σχέδια.

Οι «Ανεξάρτητοι Εκπαιδευτικοί» κάνουν πως δεν βλέπουν ότι η ΕΝΟΤΗΤΑ στηρίζεται από το ΠΑΜΕ. Ουδέποτε το έκρυψε και είναι τιμή της. Με αυτή τη γνώση στήριξαν και οι συνάδελφοι άλλωστε την ΕΝΟΤΗΤΑ (ΠΑΜΕ) και στις τελευταίες αρχαιρεσίες.

Είναι τιμή μας, γιατί το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) είναι πόλος ταξικής συσπείρωσης των εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα, σε δεκάδες χώρους όπως εργατικά κέντρα, Σωματεία, Ομοσπονδίες, σε χώρους δουλειάς, την Εκπαίδευση. Είναι πόλος συσπείρωσης χιλιάδων εργαζόμενων, που πραγματικά αισθάνονται ανένταχτοι και ανεξάρτητοι, αγωνίζονται για τα ταξικά τους συμφέροντα, αναγνωρίζοντας τη σταθερότητα και τη συνέπεια του ΠΑΜΕ.

Είναι τιμή μας, γιατί είπαμε έγκαιρα την αλήθεια στους εργαζόμενους για το τι έρχεται, κόντρα στο ρεύμα. Αυτό δεν είναι «προφητεία» όπως ειρωνικά αναφέρουν οι «Ανεξάρτητοι» αλλά εύστοχη πολιτική πρόβλεψη.

Είναι τιμή μας, γιατί το ΠΑΜΕ σήκωσε το βάρος πανελλαδικά της οργάνωσης, προετοιμασίας, περιφρούρησης των δυο τελευταίων μεγάλων απεργιών. Σε σύγκρουση με την εργοδοσία, απέναντι από την αγχόνη της απόλυσης σε πολλούς χώρους, απέναντι από δυνάμεις καταστολής. Οργάνωσε και έφερε σε πέρας δεκάδες άλλες κινητοποιήσεις διατηρώντας την αντίσταση και την ελπίδα της λαϊκής αντεπίθεσης ολοζώντανη, τη στιγμή που οι αυταπάτες περί «αναμονής», «αριστερής διακυβέρνησης», «διαχείρισης του συστήματος υπέρ των συμφερόντων μας», «συναίνεσης», «…να λέμε και πάλι καλά» και άλλα τέτοια «δίνουν και παίρνουν».

Τη στιγμή, μάλιστα, που τα επιχειρήματα των «Ανεξάρτητων» βάζουν ανοιχτά εμπόδια στους αγώνες, σιγοντάροντας την απεργοσπασία με το γνωστό επιχείρημα περί «άλλων μορφών πάλης», «χασίματος του μεροκάματου», ακυρώνοντας αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ήδη παίρνονταν, και ερχόμενοι εκ των υστέρων να παρατηρούν ότι «υπάρχει χαμηλή συμμετοχή»!

Συκοφαντούν όταν λένε ότι η ΕΝΟΤΗΤΑ (ΠΑΜΕ) είναι «ενάντια σε όλα», «χωρίς προτάσεις». Γνωρίζουν οι συνάδελφοι τις άμεσες διεκδικήσεις της ΕΝΟΤΗΤΑΣ και του ΠΑΜΕ για ΟΛΑ τα ζητήματα που τους αφορούν όπως εκφράζονται μέσα από τις αποφάσεις του ΔΣ, όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη. Γνωρίζουν επίσης, ότι δίπλα στα άμεσα και ώριμα αιτήματά μας (προσλήψεις, μισθολογικά κλπ), υπάρχουν και ζητήματα που θα ωριμάζουν όσο ωριμάζουν και γενικεύονται οι αγώνες για ριζικότερες αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία, αλλαγές που οι «Ανεξάρτητοι» απεύχονται και ξορκίζουν «σαν ο διάολος το λιβάνι».

Αυτά τα γνωρίζουν οι συνάδελφοι «Ανεξάρτητοι», όμως προτιμούν να τα κρύβουν και να δημιουργούν εντυπώσεις, να τα διαστρεβλώνουν. Αυτό δεν είναι ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση, που είναι πάντοτε καλοδεχούμενη, αλλά πόλεμος από κούφιες φράσεις. Ο μόνιμος αντίπαλός τους, δεν είναι ποτέ η κυβέρνηση, το κεφάλαιο (βιομήχανοι, τραπεζίτες,  εφοπλιστές κλπ) αλλά η ΕΝΟΤΗΤΑ και το ΠΑΜΕ! Ας βγάλουν οι συνάδελφοι τα συμπεράσματά τους από τους χαρακτηρισμούς όπως «κομματικά εξαρτώμενοι», «ιδεολογικές αγκυλώσεις» και άλλα τέτοια πασίγνωστα πλέον κλισέ. Δυστυχώς γι’ αυτούς, προσβάλλουν όλους τους αγωνιστές και στη Χίο που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και ουδέποτε τους ζητήθηκε «κομματική ταυτότητα» στον αγώνα.

Επίσης για κακή τους τύχη, κανένας κομμουνιστής που δραστηριοποιείται στο ΠΑΜΕ δεν κρύβει την ταυτότητά του, όπως συστηματικά, επικαλούμενοι διάφορες γενικολογίες, κάνουν οι ίδιοι. Οπότε ας πάψουν να κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια και να δημιουργούν εντυπώσεις.

Ύστερα απ’ όλα αυτά, θα ήταν ανεξήγητο, ανέντιμο, κοροϊδία και ψυχιατρικώς αξιοπρόσεκτο αν η ΕΝΟΤΗΤΑ (που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ), δεν πρότεινε στο ΔΣ του Συλλόγου στη Χίο, ειδικά σε κομβικού  χαρακτήρα ζητήματα όπως το μισθολόγιο κλπ, αυτούσια την πρόταση της  ενιαίας γραμμής πάλης του ΠΑΜΕ η οποία συνδιαμορφώνεται από  το ταξικό κίνημα που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα. Γραμμή πάλης που προκύπτει με συνεχείς συζητήσεις, παρατηρήσεις, βελτιώσεις, εκλογικές διαδικασίες, πατά στην πείρα και τα συμφέροντα των συναδέλφων, μακριά από τον εκφυλισμό του γνώριμου σε όλους μας τόσα χρόνια κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Αυτό είναι που στην ουσία τους ενοχλεί ως «μακρύ χέρι» της κυρίαρχης πολιτικής στο Σωματείο! Επιδιώκουν ακριβώς η εργατική τάξη της πατρίδας μας να αφεθεί στην τύχη του κάθε πολιτικού «μικρόκοσμου» ενός μόνο Σωματείου ή ενός μόνο κλάδου, μιας μονάχα περιοχής, απομονωμένη και διασπασμένη, παραδομένη στη λογική εκείνων που δεν τολμούν να καταδικάσουν  την κυβέρνηση μπροστά στο νέο έγκλημα του μισθολογίου, μπροστά σε ένα νέο διάλογο – παγίδα για την Παιδεία.

Σφυρίζουν αδιάφορα, ηθικολογώντας ότι «διδάσκουμε τους μαθητές μας να λύνουν τα προβλήματα με το διάλογο» από τη μια και καταδικάζουμε το διάλογο που καλεί η κυβέρνηση από την άλλη!!! Δεν γνωρίζουν άραγε ότι ο διάλογος αυτός θα διεξαχθεί «στο πλαίσιο του γενικότερου κυβερνητικού προσανατολισμού», όπως δήλωσε η ηγεσία του Υπουργείου στις 26/10/2015; Δηλαδή στο ασφυκτικό πλαίσιο του 3^ου «αριστερού» μνημονίου; Τέτοια διδάσκουν στους μαθητές μας; Να μαθαίνουν να ζουν ως πρόβατα επί σφαγή; Βρίσκονται σε σύγχυση; Όχι!

Θέλουν να γίνουμε συνένοχοι σε προαποφασισμένα σχέδια για να είμαστε στην  τάξη ως τα 67, να δεχτούμε 3,5 δις λιγότερα στα ασφαλιστικά ταμεία, την κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, το χάρισμα 41 δις στις τράπεζες, τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων (π.χ. μείωση 30% στο μέρισμα του ΜΤΠΥ), τη μετατροπή των σχολείων σε επιχειρήσεις, τη διαιώνιση των κενών και των ελλείψεων; Αλήθεια, τι κερδίσαμε τόσα χρόνια από τους «κοινωνικούς διαλόγους» και τα παζάρια της κυβέρνησης με τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΔΟΕ, της ΟΛΜΕ; Ας ρίξουμε μια ματιά που βρισκόμαστε σήμερα και θα βρούμε εύκολα την απάντηση…

Επομένως, καλά τα πυροτεχνήματα και οι λεκτικοί ακροβατισμοί, όμως οι «Ανεξάρτητοι», που είναι γεμάτοι «συζητήσεις», «προτάσεις», «γόνιμες αντιπαραθέσεις» και «φρέσκιες ιδέες», πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουν και για το «μάρμαρο»!

Για το ΔΣ

                              Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας

Αμπαζής Γιώργης   Τσίγκος Στεφανής

Η Μνήμη και Γνώση του Παρελθόντος … είναι τα όπλα μας για το Σήμερα!

Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ

στους μαθητές για την 28^η Οκτωβρίου

Αγαπητέ μαθητή–μαθήτρια,

Η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου δεν είναι παρέλαση, επέτειος και μνημόσυνο. Είναι η ιστορία του λαού μας γραμμένη με το αίμα του. Είναι η δική σου ιστορία.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, και πολλά λόγια έχετε ακούσει, στο μάθημα και στις σχολικές γιορτές. Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις. Αυτό είναι το αποκρουστικό, το φρικτό πρόσωπο του φασισμού, που γνώρισε η ανθρωπότητα από το 1939 έως και το 1945, στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο φασισμός εμφανίστηκε στη Γερμανία με ηγέτη τον Αδόλφο Χίτλερ. Το φαινόμενο του φασισμού εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη Ευρώπη, στην Ιταλία του Μουσολίνι, στην Ισπανία του δικτάτορα Φράνκο. Αλλά και στην Ελλάδα δε πρέπει να ξεχνάμε ότι από το 1936 είχαμε το δικτάτορα Μεταξά. 

Χρηματοδότες του Χίτλερ ήταν οι μεγαλύτεροι επιχειρηματίες της εποχής. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Κανένας τους δεν τιμωρήθηκε μετά τον πόλεμο. Τα αδικήματά τους παραγράφηκαν.

Όταν η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, ο ελληνικός λαός ήταν αυτός που βροντοφώναξε το ΌΧΙ. Το «όχι» του Μεταξά στους Ιταλούς είχε να κάνει με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που τότε συνδεόταν με τη Βρετανία. Δεν είχε σχέση με το πραγματικό, ενθουσιώδες «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού. Ο λαός πήρε την υπόθεση στα χέρια του. Στόχος να απαλλάξει την πατρίδα του από τους φασίστες και τους προδότες, Έλληνες και Γερμανούς και να ζήσει ελεύθερος, αφέντης στον τόπο του.

Η Εθνική Αντίσταση ξεκινάει. Το ΕΑΜ, και το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, καθώς και η οργάνωση της νεολαίας, η ΕΠΟΝ απελευθέρωσαν τη μισή Ελλάδα πολύ πριν φύγουν οι Γερμανοί. Στις ελεύθερες περιοχές λειτούργησαν σχολεία, με θέατρα και πολιτισμό. Με το τουφέκι τους στον ώμο, οργάνωναν την κοινωνία των αναγκών και των ονείρων τους, τη «λαοκρατία», όπως τη λέγανε. Αυτή που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, στον ελεύθερο χρόνο και θα απαγορεύει την ανεργία, την πείνα, τα ναρκωτικά. Μια κοινωνία που μαζί με τον ξένο κατακτητή θα έδιωχνε και τον ντόπιο εκμεταλλευτή.

Το ΕΑΜ (1943) εμπόδισε και τελικά κατάφερε να μην φύγει ούτε ένας Έλληνας για να πάει εργάτης στα εργοστάσια των ναζί. Το ΕΑΜ έσωσε το λαό από την πείνα. 

Την ίδια ώρα όμως που ο ελληνικός λαός αγωνίζεται για τη λευτεριά, κάποιοι το βάζουν στα πόδια. Είναι οι επιχειρηματίες, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και τα κόμματά τους. Είναι αυτοί που τότε έπαιρναν το χρυσάφι της χώρας και έφευγαν για το Κάιρο. Ενώ άλλοι δε θα διστάσουν να συνεργαστούν με τους κατακτητές. Είναι οι δωσίλογοι, οι προδότες, οι ταγματασφαλίτες που ορκίζονται υποταγή στους Γερμανούς και τους βοηθούν να ολοκληρώσουν το έγκλημα εναντίον των Ελλήνων.

Την ίδια ώρα, οι λαοί όλης της Ευρώπης οργανώνουν την αντίσταση τους. Οι αντιφασίστες στην Ιταλία και την Γερμανία, οι παρτιζάνοι στην Ευρώπη, ο Κόκκινος Στρατός στη Σοβιετική Ένωση αντεπιτίθενται.

Τα σχολικά βιβλία γράφουν για την απόβαση στη Νορμανδία από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, κρύβουν όμως το ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή του ναζισμού-φασισμού. Η αλήθεια είναι ότι οι συμμαχικές δυνάμεις άνοιξαν το δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη το 1944 για να προλάβουν την απελευθερωτική πορεία του Κόκκινου Στρατού.

Την 1η Μάη του 1945 ο Σοβιετικός στρατός παρελαύνει στο Βερολίνο και η κόκκινη σημαία υψώνεται στη Γερμανική Βουλή (Ράιχσταγκ). Αυτή η σημαία έσερνε μαζί της το τίμημα 20 εκατομμυρίων νεκρών σοβιετικών πολιτών. Ακολουθεί η νύχτα της 9ης Μάη, η συνθηκολόγηση άνευ όρων της Γερμανίας.

Αυτοί που τότε στήριξαν τους Ναζί δεν ξέραν ...

Σήμερα, δεν δικαιολογείται κανείς μας να ισχυρίζεται ότι δε γνωρίζει ...

από εμάς εξαρτάται αν θα επιτρέψουμε η ιστορία να επαναληφθεί.

Σήμερα όλοι μιλάνε για την οικονομική κρίση που ευθύνεται για τους γονείς που χάνουν την δουλειά τους, για τους εργαζόμενους που δε μπορούν να ζήσουν με το μισθό που παίρνουν, για τα νοσοκομεία που κλείνουν, για τα σχολεία που δεν μπορούν να λειτουργήσουν.  Η φτώχεια και οι ανισότητες γιγαντώνονται και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις κάνει την εμφάνιση του ο φασισμός.

Οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την κρίση, οι οικονομικά ισχυροί, αναζητούν τα εύκολα θύματα που σήμερα είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Άνθρωποι που έρχονται κατατρεγμένοι και ταλαίπωροι από τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, για να γλιτώσουν από την πείνα και τον πόλεμο, που οι οικονομικά ισχυροί προκαλούν. Γι' αυτούς τα νεοναζιστικά κόμματα έρχονται ως μάνα εξ ουρανού, λειτουργούν ως ανάχωμα, εμπόδιο απέναντι σε όσους αμφισβητούν την οικονομική αλλά και πολιτική εξουσία τους και προσπαθούν να οργανώσουν την αντίσταση του λαού.

Ο φασισμός είναι γέννημα αλλά και αποκούμπι της εκάστοτε εξουσίας, είναι το μακρύ χέρι του συστήματος.

Οι σημερινοί φασίστες-δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής, οι νοσταλγοί του Χίτλερ είναι οι φυσικοί και πολιτικοί απόγονοι των Ελλήνων συνεργατών των Ναζί, που μαζί αιματοκύλισαν τον ελληνικό λαό που αντιστεκόταν! Υπηρέτησαν το ναζιστικό τέρας με πλήρη συνείδηση, για τα πλούτη ή την εξουσία. Ήταν οι ταγματασφαλίτες, οι γερμανοτσολιάδες, οι Χίτες που ορκίζονταν πίστη στον Χίτλερ. Συμμετείχαν με ζήλο σε όλες τις θηριωδίες κατά του άμαχου λαού, σε μαζικές σφαγές, σε βιασμούς και στο πλιάτσικο. Ήταν οι χαφιέδες στις γειτονιές, φορούσαν κουκούλες και κατέδιδαν τους αγωνιστές. Αυτά είναι τα πρότυπα του Χρυσαυγίτη!  Είναι οι δολοφόνοι του Π. Φύσσα.

Δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχάσουμε.

Πολλά από αυτά που διάβασες, δε θα τα βρεις γραμμένα στα σχολικά βιβλία. Αυτά είναι γεμάτα με τα δήθεν ιδεώδη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτής που ξέρεις καλά ότι παίρνει μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους και τους νέους, που διαιωνίζει την ανεργία και σπέρνει το θάνατο με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο, που στηρίζει τους ναζιστές στην Ουκρανία. Τα σχολικά βιβλία ταυτίζουν τον κομμουνισμό με το φασισμό και ρίχνουν δηλητήριο με στόχο να σε πείσουν ότι είναι αδύνατο να κερδίσεις μία κοινωνία χωρίς φτώχεια και εκμετάλλευση.

Εμείς, οι δάσκαλοί σου, που σου διδάσκουμε στην τάξη

ότι ο τόπος αυτός ελευθερώθηκε από πολλούς πανίσχυρους δυνάστες,

ότι η Γη, όσοι Γαλιλαίοι και να κάηκαν, τελικά γυρίζει,

ξέρουμε καλά ότι δικαιούσαι, αξίζεις και μπορείς να ζήσεις σε μία κοινωνία που θα προσφέρει σε όλους τους νέους μόρφωση, δουλειά, δημιουργικό και ελεύθερο χρόνο.

Διεκδίκησε τα δικαιώματα σου, Αγωνίσου για τη ζωή που σου αξίζει,

Οργανώσου και πάλεψε συλλογικά μέχρι τα όνειρα και οι ελπίδες σου να δικαιωθούν.